geometrii różniczkowej
Encyklopedia PWN
mat. przestrzeń E w rozwłóknieniu p: E → B (czasem zw. też przestrzenią totalną rozwłóknienia); niekiedy p.w. nazywa się też samo rozwłóknienie p (w tym przypadku jest też używany termin wiązka);
dział matematyki badający własności tensorów i pól tensorowych (tensor); dzieli się na algebrę tensorową i analizę tensorową;
mat. dla rozmaitości różniczkowej M — wiązka wektorowa π: TM → M, gdzie włóknem jest przestrzeń styczna TpM do rozmaitości M w punkcie p ∈ M, tj. przestrzeń wektorowa składająca się ze stycznych do rozmaitości w zadanym punkcie.
dział matematyki, którego przedmiotem badań, opartych na pojęciu granicy, są funkcje i ich uogólnienia.
matematyk polski.
